Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Тёзген – тёш ашар!
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Тюзлюк тас болмайды.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Аш иеси бла татлыды.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Сакъ юйюне сау барыр.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Джуртун къоругъан озар.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Аш берме да, къаш бер.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Таукел къуру къалмаз.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Хата – гитчеден.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.