Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Телини эшигин, махтау джабар.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Ачны эсинде – аш.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Ишленмеклик адамлыкъды.
Ат да турмайды бир териде.
Таукелге нюр джауар.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Тюзлюк тас болмайды.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Тилчиден кери бол.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Акъдан къара болмаз.
Тойгъан джерге джети къайт.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.