Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Чабакъ башындан чирийди.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Керилген да, ургъан кибикди.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Намыс сатылыб алынмайды.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Нёгерсизни джолу узун.
Билмейме деген – бир сёз
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Элни кючю – эмеген.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Баланы адам этген анады.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Аманнга алтын чыдамаз.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Ачны эсинде – аш.
Чомарт бергенин айтмаз.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Къарнынг бла ёч алма.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Джумушакъ терекни къурт ашар.