Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Билим – акъылны чырагъы.
Ашхы сёз таш тешер.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Ата – баланы уясы.
Кюлме джашха – келир башха.
Билими азны – ауузунда кирит.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Башынга джетмегенни сорма.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Бозаны арты дауур болур.
Тели турса – той бузар.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Накъырда – кертини келечиси.
Ушамагъан – джукъмаз.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Сёз сёзню айтдырыр.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.