Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Аманнга алтын чыдамаз.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Алтыннга тот къонмаз.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Ата – баланы уясы.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Эски джаугъа ышанма.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Тамчы таш тешер.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Алма терегинден кери кетмез.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Чабакъ башындан чирийди.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Юреннген ауруу къалмаз.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Акъыллы башны – тили къысха.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Билими азны – ауузунда кирит.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
