Эркиши – от, тиширыу – суу.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Тил – миллетни джаны.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Ана къойну – балагъа джандет.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Окъ къызбайны джокълайды.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Билим – акъылны чырагъы.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Ат да турмайды бир териде.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Ата – баланы уясы.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
