Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Болджал ишни бёрю ашар.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Тюзлюк тас болмайды.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Ат да турмайды бир териде.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Кёбге таш атма.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Таукел тауну аудурур.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Адебни адебсизден юрен.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Битмегеннге сакъал – танг.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Баш болса, бёрк табылыр.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
