Кеси юйюмде мен да ханма.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Тёзген – тёш ашар!
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
