Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Тюзлюк тас болмайды.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Билген билмегенни юретген адетди.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Мадар болса, къадар болур.
Ач къарынны, токъ билмез
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Алма терегинден кери кетмез.
Эри аманны, къатыны – аман.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Ач уят къоймаз.
Тойгъан джерге джети къайт.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Таукел къуру къалмаз.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Сёз сёзню айтдырыр.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Ариуну – ауруу кёб.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
