- Рысхы – насыбха къор.
- Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
- Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
- Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
- Ойнай билмеген, уруб къачар.
- Ушамагъан – джукъмаз.
- Суу кетер, таш къалыр.
- Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
- Тил джюрекге джол ишлейди.
- Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
- Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
- Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
- Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
- Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
- Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
- Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
- Бек анасы джыламаз.
- Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
- Баргъанынга кёре болур келгенинг.
- Уллу къашыкъ эрин джыртар.
- Акъдан къара болмаз.
- Тёзген – тёш ашар!
- «Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
- Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
- Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
- Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
- Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
- Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
- Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
- Чомартны къолу берекет.
- Хата – гитчеден.
- Тынгылагъан тынгы бузар.
- Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
- Чомарт къолда мал къалмаз.
- Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
- Къарнынг къанлынга кийирир.
- Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
- Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
- Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
- Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
- Джерни букъусу кёкге къонмаз.
- Чомарт джарлы болмаз.
- Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
- Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
- Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
- Элни кючю – эмеген.
- Ишленмеклик адамлыкъды.
- Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
- Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
- Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
|
Нурислам
|
