Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Ариу джол аджал келтирмез.
Ат да турмайды бир териде.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Сёз къанатсыз учар.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Эл ауузу – элия.
Хата – гитчеден.
Эринчекни аурууу – кёб.
Эри аманны, къатыны – аман.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Рысхы – насыбха къор.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Хатерли къул болур.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Накъырда – кертини келечиси.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!