Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Акъдан къара болмаз.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Адебни адебсизден юрен.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Тил – миллетни джаны.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Аш берме да, къаш бер.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Билими азны – ауузунда кирит.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Бермеген къол, алмайды.
Мал тутхан – май джалар.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Чомарт бергенин айтмаз.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.