Адеб базарда сатылмаз.
Джукъу тёшек сайламайды.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Тойгъан джерге джети къайт.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Адам сёзюнден белгили.
Акъыллы башны – тили къысха.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Чомарт бергенин айтмаз.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Джангыз торгъай джырламаз.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Тойгъан антын унутур.
Тилчиден кери бол.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Хар сёзню орну барды.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Иесиз малны бёрю ашар.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Бермеген къол, алмайды.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Урунуу – насыбны анасы.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
