Джети тилни билген джети кишиди.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Тёрени джагъы джокъ.
Элни кючю – эмеген.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Эринчекге кюн узун.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Мадар болса, къадар болур.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Билим къая тешер.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Эринчекни аурууу – кёб.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Джангыз торгъай джырламаз.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Билимсиз иш бармаз.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
