Хар ишни да аллы къыйынды.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Тай асырагъан, атха минер.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Башынга джетмегенни сорма.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Тюзлюк тас болмайды.
Тели турса – той бузар.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Ата джурт – алтын бешик.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Акъыллы башны – тили къысха.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Итли къонакъ джарашмаз.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Ханнга да келеди хариблик.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
