Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Адеб базарда сатылмаз.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Сёз сёзню айтдырыр.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Хата – гитчеден.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Тамчы таш тешер.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Билимсиз иш бармаз.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Урунуу – насыбны анасы.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Игини сыйлагъан адетди.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Юреннген ауруу къалмаз.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Алма терегинден кери кетмез.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Билмейме деген – бир сёз
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
