Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Аз сёлеш, кёб ишле.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Аш иеси бла татлыды.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Джукъу тёшек сайламайды.
Нёгерсизни джолу узун.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Нарт сёз – тилни бети.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Билген билмегенни юретген адетди.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
