Билимсиз иш бармаз.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Къарнынг бла ёч алма.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Тёзген – тёш ашар!
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Тил бла келеди джыр да.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Айтхан сёзюне табылгъан.
Ачлыкъ отха секиртир.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
