Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Дуния мал дунияда къалады.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Эр абынмай, эл танымаз.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Тил бла келеди джыр да.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Элиб деген, элге болушур.
Таш ата билмеген, башына урур.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Кюлме джашха – келир башха.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Тай асырагъан, атха минер.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Этни бети бла шорпасы.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Джети тилни билген джети кишиди.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
