Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джаным-тиним – окъуу, билим.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Окъ къызбайны джокълайды.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Аш кетер да бет къалыр.
Билим – акъылны чырагъы.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Уллу сёзде уят джокъ.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Тели турса – той бузар.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Ашхы сёз таш тешер.
Эринчекге кюн узун.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Артына баргъанны, къатына барма.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Хатерли къул болур.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.