Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Аман къатын сабий табса, бий болур…
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Чомартны къолу берекет.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Нарт сёз – тилни бети.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Мал тутхан – май джалар.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Тёзген – тёш ашар!
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Хар сёзню орну барды.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Ач къарынны, токъ билмез
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.