- Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
- Зарда марда джокъ.
- Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
- Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
- Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
- Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
- Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
- Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
- Ат да турмайды бир териде.
- Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
- Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
- Кёбню кёрген – кёб билир.
- Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
- Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
- Таукел адам тау тешер.
- Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
- Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
- Адам сёзюнден белгили.
- Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
- Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
- Билгенни къолу къарны джандырыр.
- Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
- Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
- Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
- Чомартны къолун джокълукъ байлар.
- Тил бла келеди джыр да.
- Аууз сакълагъан – джан сакълар.
- Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
- Итли къонакъ джарашмаз.
- Уллу сёлешме да, уллу къаб.
- Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
- Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
- Къыйынлы джети элге оноу этер.
- Акъдан къара болмаз.
- Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
- Эр абынмай, эл танымаз.
- Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
- Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
- Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
- Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
- Нарт сёз – тилни бети.
- Артына баргъанны, къатына барма.
- Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
- Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
- Башынга джетмегенни сорма.
- Акъыллы башны – тили къысха.
- Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
- Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
- Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
- Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
КЪАРАЧАЙ-МАЛКЪАР БАСМАДАН
Ответы
07.11.2019 19:46:57
2019 дж. аууз-герги айны 10 "КЪАРАЧАЙ"
Къалай улу Аппаны 155-джыллыгъына ДЖЫЛАМУКЪЛА ТУУДУРГЪАН ЧАМЛА Къарачай-малкъар халкъны бусагъатда, энчи къраллыкълары болмагъан башха халкъланыча, бек уллу байлыгъы аны энчи миллет дуниясыды. Миллет адабият бла маданият, халкъ тёреле, дин, иннет байлыкъ саулай халкъыбызны бирикдириб, тарихни къыйын джолунда тас болмазгъа онг берген кючледиле. Бизни тёлюге джетген ана суратлау сёзюбюз халкъыбызны джашау джолунда деменгили ызы болгъанына шагъатды. Алай а адабиятыбызны, башха кёб затыбызныча, тарихи чарсха батылыбды. XIX-чу ёмюрге дери къуралгъан адабиятдан заман бизге ненча закий назмучуну атларын, аланы бир къауум джырларын, назмуларын, поэмаларын сакълагъанды. Ол закий джырчыланы чыгъармаларыны асламысы къарачай-малкъар фольклорну байындыргъандыла. Къурагъанланы атлары унутулсала да, аланы керти сёзлери халкъны ауузунда джашайдыла. Къарачай-малкъар маданиятда «адабият» деген ангылам XIX-чу ёмюрде кесине тыйыншлы орнун алгъанды, ары дери ол ангыламны «назмучулукъ», «джырчылыкъ», «хапарлау» дегенча сёзле джюрютгендиле. Сёзню кючю бла къуралгъан маданият дунияда эки формада айныб келеди халкъны кёлден чыгъармачылгъында эмда джазма халда. XIX-чу ёмюрден башлаб, цивилизацияны алгъа элтген халкъла джазма адабиятны кенг халда ёсдюредиле. Бир-бир халкъла адабиятларын, джазмаларын узакъ ёмюрледен бери айныта, ызы бла уа тас эте келгендиле. Къарачай-малкъар халкъ да аллайланы санындады. Халкъ бюгюн-бюгече да Кязимни назмуларын, зикирлерин, сюймеклик дастанларын, басма болмагъан замандача, кёлден айтады. Фахмуну не ёлчелерге, не тенглешдирирге джарамайды. Алай а башха назмучуларыбызны чыгъармачылыкъларына да Кязимни джазгъанларынача, къараргъа XX-чы ёмюрню 30чу джылларында онг болса, бюгюн биз, XIX-чу ёмюрде джашагъан закий назмучуларыбызны бютеудуния поэзиягъа къошуб, ёхтемленник эдик. Не Кърымшаухалланы Исламны, не Джанибекланы Аппаны, не Акъбайланы Исмаилны, башхаланы айтмай къойсакъ да, алкъын толу китаблары джокъду. Бизге джетген юзюклеге кёре уа ала уллу назмучула эдиле. Джанибекланы Къала-Герийни джашы Аппа (Къалай улу Аппа) Учкулан элде туугъанды. Джаш заманында огъуна сёзге усталыгъы аны тенглеринден айырмалы этгенди. Ол замандан тебреб, Аппа джашауда тюбеген артыкълыкъны кёлтюралмай, тёгерекде байгъабийге самаркъау сёзюн айтыб башлайды. Аны ол халисин джаратмай, эл башында тургъан къуллукъчула, Аппаны ызындан тюшгендиле. Ол элден кетиб, кесине ушаш тынгысыз джашлагъа къошулуб, байла-бийле бла кюрешиб тебрейди. Патчахны мыртазакълары Аппаны ызындан болуб, эки кере тутдургъандыла. «Къабыргъа элтиб, тёрт бюклеб тыкъдыла, Тынчай демейин, бир ишле табдыла, Онгда Мункир, солда Нанкир, Ауузума пашот урдула, Эки къолума темир тачканы тутдурдула, Кётюрем болдум, таш ташыдым, кёмюр къаздым, Ач бёрюлей, джабагъы арталмай къалдым..», деб джазгъанды Сибирде кёрген азабыны юсюнден Къалай улу Аппа. Ол 12 джылны патчахны тузагъында тургъанды. Алай болгъанлыкъгъа, кесин хорлатмай, джырына кертилей къалгъанды. Аппаны сёзю, джити чамы, самаркъауу аны ючюн тохтамагъандыла. Назмучу къуру бай-бий къауумланы сёгюб турмагъанды. Джашауда тюбеген намыссызлыкъ, джутлукъ, дженгиллик дегенча табсыз къылыкъланы Аппа чамны кючю бла андан да эрши кёргюзтгенди: Старшина болама дей да Хуке улу, Сакъалын тарай-тарай тауусду. Ол умут бла дуниядан ауушду. Къалай улу Аппа кеси халисине да джити кёз бла къараб, къылыгъына чам тизгинле къурагъанды: Айры баулагъа ётгенди Кюмюш айылны хапары. Босагъагъа илиннгенди, Хей, марджа, ычхыналмайды Аппаны шалбар сампалы. Алай айтханлыкъгъа, Къалай улу хар джаны бла да тизгинли инсан болгъанды. Назмучуну самаркъауундан, бедишинден къоркъуб, кёбле аны кенгден эслегенлей огъуна эс джыйыб, аны къатында кеслерин таб джюрютюрге кюрешгендиле. Аппа Сибирден къайтхандан сора къошдан къошха, тойдан тойгъа, элден элге кёче алай кечиннгенди. Хар джерде анга джарыкъ тюбегендиле, Аппа айтхан эски джырлагъа, аны накъырдасына, чамына тынгыларгъа сюйгендиле. Къарачай-малкъар адабиятда, маданиятда да Къалай улу Аппаны аты къуру да назмучулукъ бла байламлы тюлдю. Ол гинджи сахначылыкъ бла да атын айтдыргъанды. Гинджи сахначылыкъ бизни маданиятыбызда бурун заманладан бери келеди. Аппа ол иш бла кюрешгенлени бек кечлеринден эди. Гинджилени Аппа кеси агъач бутакъчыкъладан, кийиз кесекледен, халыла бла чалышдырыб, джурунчукъладан кийимле тигиб, алай ишлегенди. Аны «сахнасында» джигит джашла, ариу къызла, эринчек кишиле, къылыкъсыз къатынла, байла, мыртазакъла, къойчула, сюрюучюле хар бири ёз сыфаты, ауазы бла ойнагъанды. Бирде гинджилени тепсетиб, аякъ бюкдюрюб, джырлатыб, айтыш айтдырыб, алай джюрютгенди. Аппа гинджилени агъач кюбюрчекде айландыргъанды. Кюбюрчекни ачса, аны башы сахна болуб къала эди. Гинджи сахнасында Аппа гитче пьесала салгъанды, джыр оюнла кёргюзтгенди. Оюнларында гинджилеге Аппа кеси къурагъан самаркъауларын айтдыргъанды. Кёбюсюнде ала бийлегебайлагъа къаджау келгендиле. Аны ючюн ол къауум Аппаны тутсала, биринчи гинджилери бла кюбюрчегин кюйдюргендиле. Къалай улу уа гинджи кюбюрчегин джангыдан къурагъанды, оюнларын джангыдан кёргюзюб, халкъдан разылыкъ алгъанды. Къалай улу Аппаны юйюрю, юйдегиси болмагъанды. Бир кёзюуде Аппа къатын алыргъа мурат этгенди. Алай а сагъыш эте кетиб, ол зат анга келишмегенин ангылаб, баш азатлыгъын сайлагъанды. Аппаны ол сагъышларыны юсюнденди «Юйдегиленсем» деген назмусу. Заманында джыйылмагъаны амалтын, Къалай улу Аппаны кёб назмусу, чамы фольклоргъа сингиб къалгъанды. Аппа чам-накъырдадан, самаркъаудан сора да ийнарла джарашдырыргъа уста болгъанына аны «Сокъур тюлме, кёреме...» деген назмусу шагъатлыкъ этеди. Бу кёзюуде поэтни сюймеклик сезими джумушакъ, къайгъырыулу болгъаны ачыкъ кёрюнеди. Назмучу сюйген къызын кюн тыякъгъа тенг этеди, къадарын Аппа бла бир этсе, къыйналырын ангылата, аны аяб, ёз сезимин да тунчукъдурургъа кюрешеди. XXчы ёмюрге дери къарачай-малкъар поэзияда уллу орунну айтышла аладыла. Атлары айтылгъан джырчыла, хапарчыла, чамчыла бир-бирлери бла эришиб, бир затны юсюнден кеси оюмларын суратлау сёзню юсю бла айтхандыла. Къалай улу Аппаны чыгъармачылыгъында да айтышла белгили орун аладыла. Тойлада, къош, чалкъычы джыйынлада джырчыла бир затны чурумгъа тутуб, аны юсюнден ким терен, ким дженгил айталыр деген эришиуге киргендиле. Аллай бир айтыш Аппа бла Гогуйланы Ахлау деген бир джашны арасында бардырылгъанды. Аппа джашны сёзге чемерлигине къууаныб, бу айтышда кесин хорлатханнга санагъанды. Багъыр улу Къасбот бла бардырылгъан айтышха уа Аппаны ёз усталыгъына къарамы башха тюрлю эди. Аланы арасында бардырылгъан айтышдан бюгюнлюкде аз тизгин сакъланнганды. «Сен Багъыр эсенг, Мен Къалай. Сен къалай эсенг, Мен алай», деб танышханды Аппа Къасбот бла. Ала кечени узунуна айтыш къургъандыла. Къошха джыйылгъанла Къасботну хорлагъаннга чыгъаргъанларында, Аппа ол оюмгъа бой салмагъанды да, былай джууаб бергенди: Къабыргъада къалайла джетмегеннге джалгъайла. Къалай улу Аппадан Багъыр улу Къасботну сайлайла. Огъай, ол тюз тюлдю, Аны къонакъды деб сыйлайла, Мени «хорлатдынг», деб къыйнайла. Ол ашхамдан танг аласына дери айтылгъан айтышдан бу гитче юзюк къалгъаны кибик, Аппаны уллу чыгъармачылыгъындан да бизге аллай гитче юзюк джетгенди дерге боллукъбуз. Къарачай-малкъар поэзия XIX-чу ёмюрде джарыкъ ауазлы эди. Ол затха Къасбот бла Аппаны «Джёрмелери», Аппаны чам, самаркъау, накъырда назмулары, «Гычыны чамлары» шагъатлыкъ этедиле. Бу тукъум джырлада, назмулада халкъыбызны иннет саулугъу, таза кёллюлюгю, дуниягъа джюрек ачыкълыгъы туура кёрюнюбдюле. Сёз ючюн, Къасботну «Сандырагъы». Закий джырчы мында кесини юч тюрлю фахмусун ачыкълайды: сёзге, макъамгъа, тепсеуге. Джыр нени юсюнден болгъанын айтхан къыйынды. Алай а бу джырда джарыкъ ауаз, уллу фахму, адамлагъа, дуниягъа сюймеклик шарт билинедиле. «Джёрме» да анга ушашды. Сылпагъарланы Хако бла Аджиланы Таулан - аскерчи джашла - 1878-чи джыл, биринчи болуб, «Джёрмени» къурагъандыла. Аланы ызындан а халкъ ичинде кеси «джёрмелерин» кёб джырчы такъгъанды. Къалай улу Аппаны чыгъармачылыгъын халкъ саулай да ауузундан кетермей сакълагъанды. Биринчи кере аны «Бырмамыт башын сайладыла» деген назмусун Хубийланы Ислам (Къарачайлы) «Революция и горец» деген журналда басмалагъанды. Ызы бла, 1962-чи джыл, Аппаны бир къауум назмусун «Къарачай поэзияны антологиясында» бередиле. Ортабайланы Римма «Къара сууну къатында» деген китабында биринчи кере Аппаны юсюнден тынгылы статья джазыб, белгили болмагъан бир къауум назмусун да басмалагъан эди. 1995-чи джылда уа Ортабайланы Римма Биджиланы Ахия бла бирча «Къалай улу Аппаны ызын ызлай» деген аты бла чыгъаргъан китабларында къарачай-малкъар поэзияны классиги Джанибекланы Аппаны чыгъармачылыгъын толу басмалаб, тынгылы тинтгендиле. Къалай улу Аппаны назмуларында болгъан чам, самаркъау заман оза баргъанлыкъгъа мутхуз болмай, къуралгъан кюнлериндеча, адамлагъа джарыкълыкъ келтиргенлей, сагъыш этдиргенлей турадыла. Аны поэзиясы XIX-чу ёмюрдеги ана поэзиябызны бир айырмалы бетиди, бир башха назму хатха ушамай, кесичалай къалады. Къарачай-малкъар халкъны фахмулу назмучусу, чамчысы, сахначысы Джанибекланы Аппа джашаууну ахыр кюнлерине дери джамагъатха сёзю бла джараб тургъанды. Ол ариу айтыргъа сюймеген эсе да, керти сёзге уа баш ургъанды. Аны чамы-накъырдасы асыры кертиден ангылагъан адамлагъа джыламукъла туудургъандыла. БИТТИРЛАНЫ Тамара, филология илмуланы доктору.
Изменено: |
|
|
|
11.01.2020 09:19:19
Я самая классная на форуме))))))))))))))
|
|||
|
|
17.01.2020 03:12:55
Ekinçi ayatta ese Mucizala sağınılıp "Ala bir muciza körsele betlerin aylandıradıla, "Bu (...) közbaudu" derle" deniledi. Bu ayatlanı tafsir etkenlede bu ayat ay'nı carılğanın hapar beredi değenle bolğanıça, oğay bu ayatta aynı carılğanı aytılmaydı, başha zat aytıladı değenle de bardı. Alay a haman bu ayatnı artından kelgen ekinçi ayatta Mucizala sağınıladı. NASA da başhala da bugünlükte köp zatnı körüp işlerine kelmeğenden adam uludan caşıradıla, ofitsial aytala bolmazla. 54. sura Kamer 1-5 ayatla: " Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
Изменено: |
|||||||
|
|
Читают тему (гостей: 4)