Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Накъырда – кертини келечиси.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Тай асырагъан, атха минер.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Мухардан ач ычхынмаз.
Джукъу тёшек сайламайды.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Керилген да, ургъан кибикди.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Аш кетер да бет къалыр.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Телини эшигин, махтау джабар.
Игини сыйлагъан адетди.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Ат да турмайды бир териде.
Джырына кёре эжиую.
Ана къойну – балагъа джандет.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
