Къызны минг тилер, бир алыр.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Элни кючю – эмеген.
Намыс сатылыб алынмайды.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Тёрени джагъы джокъ.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ана къойну – балагъа джандет.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Акъдан къара болмаз.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Болджал ишни бёрю ашар.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Накъырда – кертини келечиси.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Хатерли къул болур.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Сёз сёзню айтдырыр.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
