Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Аманнга алтын чыдамаз.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Элиб деген, элге болушур.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Зар адамны насыбы болмаз.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Кёбге таш атма.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Ана къолу ачытмаз.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Ана къойну – балагъа джандет.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Тюзлюк тас болмайды.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Эринчекни аурууу – кёб.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Джарлыны тону джаз битер.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Кийим тукъум сордурур.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Джарлы джети элни сёзюн этер.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
