Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Сёз сёзню айтдырыр.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Тилчиден кери бол.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Эр абынмай, эл танымаз.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Элиб деген, элге болушур.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Дуния мал дунияда къалады.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Джети тилни билген джети кишиди.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Мал тутхан – май джалар.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Чабар ат – джетген къыз.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Окъ къызбайны джокълайды.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
))