Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Билими азны – ауузунда кирит.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Халкъны юйю – туугъан джери.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Эр абынмай, эл танымаз.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Тюзлюк тас болмайды.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Нарт сёз къарт болмаз.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.