Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Бозаны арты дауур болур.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Ёлген аслан – сау чычхан.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Юреннген ауруу къалмаз.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Мал тутхан – май джалар.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Сескекли кесин билдирир.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Ариу сёзде ауруу джокъ.