Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ат да турмайды бир териде.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Сабий кёргенин унутмаз.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Эски джаугъа ышанма.
Накъырданы арты керти болур.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Нёгерсизни джолу узун.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Алма терегинден кери кетмез.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Ашха уста, юйюнде болсун
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Тили узунну, намысы – къысха.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Ата джурт – алтын бешик.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Адам сёзюнден белгили.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Эл ауузу – элия.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.