Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Таукел адам тау тешер.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Ёлген ийнек сютлю болур.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Тил – миллетни джаны.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Элиб деген, элге болушур.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Окъ къызбайны джокълайды.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Керти сёзге тёре джокъ.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Мадар болса, къадар болур.
Накъырда – кертини келечиси.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Сабий кёргенин унутмаз.
Керилген да, ургъан кибикди.
Баш болса, бёрк табылыр.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Чабакъ башындан чирийди.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Хар сёзню орну барды.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.