Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Тюзлюк тас болмайды.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Хата – гитчеден.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Аман хансны – урлугъу кёб.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Ач уят къоймаз.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Элни кючю – эмеген.
Ана къолу ачытмаз.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Таукел къуру къалмаз.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Кёбге таш атма.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
