Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Тёрени джагъы джокъ.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Мал тутхан – май джалар.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Акъыллы башны – тили къысха.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Ашха уста, юйюнде болсун
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Тай асырагъан, атха минер.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Джырына кёре эжиую.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Таукелге нюр джауар.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
