Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Адам сёзюнден белгили.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Мал тутхан – май джалар.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Эр абынмай, эл танымаз.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Тюзлюк тас болмайды.
Чомарт джарлы болмаз.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Ач къарынны, токъ билмез
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Ишлемеген – тишлемез.
Ана къолу ачытмаз.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
