Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Адебни адебсизден юрен.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Тилчиден кери бол.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Татлы сёз – балдан татлы.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Ана къолу ачытмаз.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Тил бла келеди джыр да.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Хата – гитчеден.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Накъырданы арты керти болур.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Тай асырагъан, атха минер.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Акъыл неден да кючлюдю.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Урунуу – насыбны анасы.
