Билим насыб берир, билим джолну керир.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Аш иеси бла татлыды.
Ашхы сёз таш тешер.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Эринчекге кюн узун.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Тёрени джагъы джокъ.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Арыгъан къош чамчы болур.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Хансыз джомакъ болмаз.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Аманнга алтын чыдамаз.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Окъ къызбайны джокълайды.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
устами младенца, как известно 