Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Адам сёзюнден белгили.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Сёз къанатсыз учар.
Мухардан ач ычхынмаз.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Эринчекни аурууу – кёб.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Тойгъан антын унутур.
Болджал ишни бёрю ашар.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Аманнга алтын чыдамаз.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Урунуу – насыбны анасы.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Ата джурт – алтын бешик.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Билген билмегенни юретген адетди.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
устами младенца, как известно 