Тёзген – тёш ашар!
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Хар сёзню орну барды.
Сабий кёргенин унутмаз.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Билген билмегенни юретген адетди.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Баланы адам этген анады.
Мухардан ач ычхынмаз.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Рысхы – насыбха къор.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Накъырда – кертини келечиси.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Бек анасы джыламаз.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Керилген да, ургъан кибикди.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
устами младенца, как известно 