Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Сакъ юйюне сау барыр.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Рысхы – насыбха къор.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Ат басханны джер билед.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Эринчекге кюн узун.
Таукел къуру къалмаз.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Ана къойну – балагъа джандет.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Сабий кёргенин унутмаз.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
устами младенца, как известно 