Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Эл ауузу – элия.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Джангыз торгъай джырламаз.
Тил бла келеди джыр да.
Элиб деген, элге болушур.
Сакъ юйюне сау барыр.
Билими азны – ауузунда кирит.
Билим – акъылны чырагъы.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Алма терегинден кери кетмез.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Ишлемеген – тишлемез.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Юреннген ауруу къалмаз.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Тели турса – той бузар.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
устами младенца, как известно 