Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Урунуу – насыбны анасы.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Татлы сёз – балдан татлы.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Къарнынг бла ёч алма.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Сабий кёргенин унутмаз.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Къалгъан ишге къар джауар.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Акъыллы башны – тили къысха.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Таукел адам тау тешер.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Билим къая тешер.
устами младенца, как известно 