Къууут – джелге, берне – бошха.
Тёрени джагъы джокъ.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Билмейме деген – бир сёз
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Джангыз торгъай джырламаз.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Сёз сёзню айтдырыр.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Джукъу тёшек сайламайды.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Зар адамны насыбы болмаз.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Бермеген къол, алмайды.
Накъырданы арты керти болур.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Билимсиз иш бармаз.
Элни кючю – эмеген.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Аманнга алтын чыдамаз.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Намыс сатылыб алынмайды.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
устами младенца, как известно 