Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ач къарынны, токъ билмез
Элиб деген, элге болушур.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Сабий кёргенин унутмаз.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Тамчы таш тешер.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Сёз къанатсыз учар.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
Чомарт бергенин айтмаз.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Кийим тукъум сордурур.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Башынга джетмегенни сорма.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Чомарт джарлы болмаз.
Дуния мал дунияда къалады.
Эл ауузу – элия.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Мухардан ач ычхынмаз.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Тай асырагъан, атха минер.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!