Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Нарт сёз къарт болмаз.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Таукел адам тау тешер.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Акъыл неден да кючлюдю.
Малны кют, джерни тюрт.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Ата – билек, ана – джюрек!
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Тёзген – тёш ашар!
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ана къойну – балагъа джандет.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Билмейме деген – бир сёз
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Элиб деген, элге болушур.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Эри аманны, къатыны – аман.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Алма терегинден кери кетмез.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Хар сёзню орну барды.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.