Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Татлы сёз – балдан татлы.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Тай асырагъан, атха минер.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Таукел тауну аудурур.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Чабар ат – джетген къыз.
Тели турса – той бузар.
Эри аманны, къатыны – аман.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Билими азны – ауузунда кирит.
Урунуу – насыбны анасы.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Аш берме да, къаш бер.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Тынгылагъан тынгы бузар.