Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Аш берме да, къаш бер.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Билмейме деген – бир сёз
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Таукел тауну аудурур.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Зарда марда джокъ.
Тёзген – тёш ашар!
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Тай асырагъан, атха минер.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Игини сыйлагъан адетди.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Сабий кёргенин унутмаз.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Мухардан ач ычхынмаз.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Билим къая тешер.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.