Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Эринчекни аурууу – кёб.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Джукъу тёшек сайламайды.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Къалгъан ишге къар джауар.
Аманнга алтын чыдамаз.
Билими азны – ауузунда кирит.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Кийим тукъум сордурур.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Таш ата билмеген, башына урур.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Чомарт джарлы болмаз.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Накъырда – кертини келечиси.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Адам сёзюнден белгили.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Тойгъан антын унутур.
Ачлыкъ отха секиртир.
Ат да турмайды бир териде.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.