Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Аш берме да, къаш бер.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Накъырданы арты керти болур.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Ашхы сёз таш тешер.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Ата – баланы уясы.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Телини эшигин, махтау джабар.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Эл ауузу – элия.
Хатерли къул болур.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Ач уят къоймаз.
Мадар болса, къадар болур.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Элиб деген, элге болушур.
Малны кют, джерни тюрт.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Таукел адам тау тешер.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Ашха уста, юйюнде болсун
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!