Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Аш берме да, къаш бер.
Джангыз торгъай джырламаз.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Билими азны – ауузунда кирит.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Ариу джол аджал келтирмез.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Уруну арты – къуру.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Бек анасы джыламаз.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Нарт сёз къарт болмаз.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Юреннген ауруу къалмаз.