Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Юреннген ауруу къалмаз.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Адам сёзюнден белгили.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Таукел адам тау тешер.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Керти сёзге тёре джокъ.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Телини эшигин, махтау джабар.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Нарт сёз къарт болмаз.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Хатерли къул болур.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.