Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джукъу тёшек сайламайды.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Сёз къанатсыз учар.
Эри аманны, къатыны – аман.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Таукел адам тау тешер.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Таш ата билмеген, башына урур.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Мал тутхан – май джалар.
Суу кетер, таш къалыр.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Сабий кёргенин унутмаз.
Джуртун къоругъан озар.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Кёбге таш атма.
Тюзлюк тас болмайды.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Къыз тиширыу кеси юйюнде да къонакъды.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Ачны эсинде – аш.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Хар зат кесини орнуна иги.
Зар адамны насыбы болмаз.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!