Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Тил джюрекге джол ишлейди.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Элиб деген, элге болушур.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Сакъ юйюне сау барыр.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Тюзлюк тас болмайды.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Аш иеси бла татлыды.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Татлы сёз – балдан татлы.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Ата – баланы уясы.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Джаным-тиним – окъуу, билим.