Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Татлы сёз – балдан татлы.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Билген билмегенни юретген адетди.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Эринчекни аурууу – кёб.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Акъыл неден да кючлюдю.
Джырына кёре эжиую.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Арыгъан къош чамчы болур.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Чомарт бергенин айтмаз.
Сёз сёзню айтдырыр.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Кёбге таш атма.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Адебни адебсизден юрен.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.